Info

Het Project

Er is iets vreemds aan de gang: de vorm van de mens verandert maar het heersende schoonheidsideaal niet. Nog vreemder is dat de mode-industrie voor dit fenomeen haar ogen sluit, terwijl nieuwe vormen de ontwerper juist meer mogelijkheden biedt.

Onderzoek geeft aan dat in 2030 vrijwel alle volwassenen in Europa (89 procent) dik zijn. We kunnen doorgaan met het negeren en moraliseren van overgewicht. We kunnen overgewicht echter ook zien als een gegeven dat we vanaf nu in onze ontwerpen gaan gebruiken: finally using fat. Waarom het dikke lichaam krampachtig in de mal van het schoonheidsideaal blijven proppen? Waarom de kledingstukken vergroten in plaats van ze te vernieuwen?

Het is tijd voor een nieuwe esthetiek. Een esthetiek die alle lichaamsvormen omarmt. Chris Wienk, een ontwerper op zoek naar vernieuwing in vorm en Jivan van der Ende, een autonoom beeldmaker die de eenzijdige kijk op schoonheid wil doorbreken, ontmoeten elkaar in een ambitieus project dat een eerste stap is op de weg naar acceptatie en een verbeterde esthetiek.

Introductie van de makers

Dit project is een samenwerking tussen Jivan van der Ende en Chris Wienk, beiden in 2014 afgestudeerd aan de afdeling Fashion Design op ArtEZ, Hogeschool voor de Kunsten, Arnhem.

Chris Wienk ontwikkelde zich tot modeontwerper met een conceptuele, gedisciplineerde methodiek. Haar concepten zijn feitelijk en haar onderzoeken fundamenteel. Hierdoor kan ze vraagstukken op een haarfijne, waterdichte manier beantwoorden. Vanuit haar interesse voor architectuur en grafische kunsten zijn haar ontwerpen innoverend en benaderen zij de ruimtelijkheid altijd conceptueel. Ze zijn uitgevoerd in een geraffineerde techniek. Haar werk biedt geen ruimte aan decoratieve oplossingen en heeft daardoor een minimalistische vormentaal.

Jivan van der Ende is gefascineerd door de wisselwerking tussen het innerlijk en het uiterlijk van de persoon, dit is dan ook de kern van al haar onderzoeken. Haar beeldend geformuleerde vragen resulteren in persoonlijke en intuïtieve beeldregistraties. De werken bestaan vaak uit primaire beeldelementen om de juiste intensiteit aan het werk te kunnen geven. Hierdoor heeft haar werk naast een (vernieuwde) esthetische waarde, ook een expressief vermogen. In haar onderzoeken en series gebruikt ze vaak haar eigen lichaam om het onderwerp van het onderzoek en de beelden zo oprecht mogelijk te houden.